Przejdź do zawartości

Jamel Debbouze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jamel Debbouze
Ilustracja
Jamel Debbouze podczas 63. MFF w Cannes (2010)
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1975
Paryż

Zawód

aktor, komik, scenarzysta, producent filmowy, reżyser

Współmałżonek

Mélissa Theuriau
(od 2008)

Lata aktywności

od 1992

Strona internetowa

Jamel Debbouze (arab. جمال دبّوز; ur. 18 czerwca 1975 w Paryżu) – francuski komik, aktor, scenarzysta i producent filmowy pochodzenia marokańskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie marokańskich emigrantów jako najstarszy z szóstki rodzeństwa, dorastał w Trappes pod Paryżem (departament Yvelines). Rok po jego narodzeniu rodzice powrócili do Maroka. W 1979 rodzina Debbouze osiedliła się w Trappes, gdzie Jamel spędził resztę swojego dzieciństwa. 17 stycznia 1990 przeżył poważny wypadek kolejowy podczas przekraczania torów na stacji SNCF w Trappes. Debbouze został uderzony przez pociąg relacji Paryż-Nantes, jadący z prędkością 150 km/h, w wyniku czego aktor stracił władzę w prawym ramieniu[1].

Zachęcony przez kierownika teatru z okolicznego miasteczka, występował na scenie i brał udział w konkursach recytatorskich. W 1990 spotkał pedagoga teatralnego Jamela Alaina Degoisa, który zorganizował warsztaty improwizacji, gdzie dołączył do jego zespołu. Wraz z zespołem brał udział we francuskich mistrzostwach improwizacji w 1991, występował w Quebecu i Maroku. Zadebiutował przed kamerami w wieku siedemnastu lat rolą niezrozumianego przez otoczenie Marokańczyka w filmie krótkometrażowym Niebieskie kamienie pustyni (Les Pierres bleues du désert, 1992). Następnie zrealizował swój własny program C’est Tout Neuf (1995), pojawił się w radiu Radio Nova i wziął udział w telewizyjnym programie Nova Premiere.

Popularność w rodzinnym kraju zdobył jako Jamel Dridi, operator w szpitalu w sitcomie Canal+ H (19982001) oraz jako prezenter programu Jamel Comedy Club (2006). Współpracował z humorystą Gadem Elmaleh, u którego zagrał w spektaklu opowiadającym o konflikcie izraelsko-palestyńskim.

Jego kreacja Luciena, pomocnika gburowatego sklepikarza w melodramacie Amelia (Le Fabuleux destin d’Amélie Poulain, 2001) przyniosła mu nominację do nagrody Cezara. Kolejną nominację do Cezara zdobył w komedii fantasy Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre, 2002) u boku Gerarda Depardieu jako Numernabis, przyjaciel Panoramiksa, który na zlecenie Kleopatry (Monica Bellucci) nadzoruje budowę pałacu, mającego powstać w zawrotnym terminie trzech miesięcy.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

29 marca 2008 poznał dziennikarkę Mélissę Theuriau, którą poślubił 7 maja 2008.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy kinowe

[edytuj | edytuj kod]

Seriale telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]

Filmy krótkometrażowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1992: Niebieskie kamienie pustyni (Les Pierres bleues du désert)
  • 1996: Y a du foutage de gueule dans l’air
  • 1998: Un pavé dans la mire jako strażnik więzienny
  • 1999: Rêve de cauchemar jako Saïd
  • 1999: Les Petits souliers jako Zinedine Haouita
  • 2000: Granturismo jako autostopowicz François

Pozostałe filmy

[edytuj | edytuj kod]
  • 2010: Made in Jamel
  • 2022: „Le nouveau jouet” „Pan zabawka” – Samy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jamel Debbouze. AlloCiné. [dostęp 2022-08-01]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]